Na het iet wat vervelende verlies van vorige week bij onze
lieve vrienden van de Strawberries hadden wij deze week wat goed te maken. Saxenburg
dames 1 stond op het programma en dit zou een sensatie worden, heb ik van horen
zeggen. Vorig jaar was er het een en ander mis gegaan tegen deze dames, dus er
was hier en daar wat spanning te voelen, ruiken, proeven, horen, whatever. Dat
zou dit jaar niet gebeuren! Dacht ik bij mezelf.

 

Een noemenswaardige peptalk van Erik en een pittige (lees:
regenachtige) warming-up moesten het gaan doen. Weer of geen weer, we gingen
ervoor. Na een slordig begin en twee aardige strafcorners in het voordeel van
Saxenburg werden we eindelijk wakker, alsof we even onder de koude douche
werden gezet, letterlijk. Regen was nog steeds aanwezig. Een mooie uitbraak
(nee geen zon) zette ons op een slordige 1-0, Tiff was verantwoordelijk voor
een mooie backhand waarmee ze de keeper op haar verkeerde been zette. BAM!

 

Tevreden haalden we nog een strafcorner en in mijn gedachte
hing de bal al in het net, maar helaas, niet. Wat er wel gebeurde had ik niet
in mijn gedachten voorzien, maar dat gebeurde dan dus weer wel. Een uitbraak,
van Saxenburg waarbij wij helemaal het bos in werden gespeeld, eindigde in een
doelpunt voor de tegenpartij. 1-1. En ik hoor jullie denken, die meid heeft me
toch een gedachtegang tijdens de wedstrijd. Dat klopt. Helaas heb ik nog geen
manier gevonden om mijn gedachtes om te toveren in voorspellende trucjes.
Helaas.

 

Vlak voor rust toch nog een positief punt. We herpakten
onszelf na de snelle 1-1 die werd gemaakt en zo ontstond een mooie
onderschepping door onze eigen Maxime, waaruit een strafcorner werd gehaald die
er vervolgens met een combi, vol souplesse ingeschoten werd door Melissa. 2-1
in ons voordeel. YES!

 

De tweede helft was nog steeds erg nattig. Nattig in de zin
van veel regen. Nog steeds veel regen. Maar dat mocht de pret niet drukken! We
gingen ervoor. 2-1 en vol goede moed. En dat was te zien. Een rake klap van
Melissa werd met volle overtuiging gestopt door Saxenburg, klein detail, op de
lijn, met haar voet. Klasse. Strafbal voor ons. Met twee vingers in haar neus
gooide Maxime de bal het net in. Ik hoor jullie denken, dat is knap. Ja, dat is
het zeker. 3-1.

 

En toen werd het ook nog 4-1, dit meen je niet. Ja ik meen
het. Een mooie onderschepping van Maud zorgde ervoor dat er een klassieke
combinatie ontstond tussen Maud-Melissa-Maxime. M3, moet kunnen soms. Het was
een pareltje en we waren ontzettend blij.

 

Maar 4-1 was nog niet genoeg. De gretigheid groeide en niet
alleen bij onze spitsen. Onze lieftallige Isa pakte haar kans en maakte er in
de slotfase nog een mooie one-woman show van. Kopcirkel was al genoeg en een
headshot maakte het af. Gelukkig had onze lieftallige tegenstander dit niet op
tijd door, waardoor Isa haar schot eindigde in een sissend net. 5-1. WINNAARS!

 

De 3 punten hebben wij dankbaar in ontvangst genomen en deze
week gaan we weer bouwen want aankomende zondag moeten we knallen tegen
Pijnacker. Helaas uit, maar onze mannen moeten thuis dus daar kan iedereen van
gaan genieten.

 

Bedankt aan de supporters die in het hondenweer langs de
lijn hebben gestaan en tot snel!